Այսօրվա ցանկացած տիպի հարաբերություններց շատերն ունեն կենդանական նման բնազդ, ապրել այնտեղ,որտեղ կան «բարենպաստ պայմաններ» , բայց ափսոս զուրկ են կենդանիներին հատուկ հավատարմությունից:

Վեճը չի կարող սիրային հարաբերություններն ուժեղացնող
հանգամանք համարվել, եթե արդեն դարձել է դառը ճշմարտությունը պայթեցնող ասեղ:

Այսօրվա ընկերությունը նման է անհաջող գրքի, որի վերջաբանը անխղճորեն հակասում է պատկերավոր ու գեղեցիկ սկզբին:

Եթե բացես կիսաբաց աչքերդ, լուսավորես հոգուդ ու ուղեղիդ մութ անկյունները, խլացնես անկարողության ձայնը , կյանքը կսկսի քեզ լուրջ վերաբերվել:

Կյանքը նման է փշալարի, որն ունի սկիզբ և անտեսանելի վերջ, հարթ և խճճված անցումներ:

Հիշողություննները ձեռքում ամուր բռնած՝ մոռացման հետևեից չեն վազում: Երջանկությամբ լի ցանկացած բան կշեղի ձեզ վազքի ընթացքում:

Գեղեցիկ ես դու, ընկերությու՛ն, երբ փաթաթված ես անկեղծության պարզ թևերով, երբ պատրաստ ես քամել ներսիդ ամենավերջին կամեցողությունն անգամ:

Չի կարող լինել հանգստություն, երբ անկեղծություն զգում ես միայն երազում, երբ զգալու փոխարեն տեսնում ու կորցնում ես:

Երբեք մի՛ խաղա կյանքի հետ: Կյանքը մեկն է, ով պահանջում է լուրջ վերաբերմունք և ոչ մակերեսային մոտեցում:
Մտածված դի՜ր յուրաքանչյուր քայլդ, այլապես, երբ կյանքը սկսի իր ֆուտբոլը, դու կհայտնվես անօգնական գնդակի դերում, ում կշպրտեն դարպասից դարպաս:

Թույլ չտա՛ք անցյալին ջարդուփշուր լինել դողացող ներկայի վրա: